Dit kreeg ik in de bus omdat ik niet snel genoeg de voordeur open deed. (Tja, soms moet je ook daadwerkelijk naar de deur lópen als je ‘m achterin de tuin hoort. En nee, we hebben geen landgoed dus de bel horen we prima.)
Ik kon ze nog net weg zien lopen, toen vond ik dit op de mat liggen. Mijn blik viel op de voorkant: kies de juiste richting! (Politieke partij?) en dan Hemel of hel (wow een keuze!)
Aangezien nieuwsgierigheid erger is dan jeuk las is de achterkant zorgvuldig. Ik ging er zelfs voor zitten.
Ik voel de behoefte om eerst te melden dat elk geloof mijn steun heeft. In principe. Wil je God bedanken voor het eten? Be my guest.. Wil je je even afzonderen om naar Allah te bidden: ik zou zeggen: zoek een mooi plekje…
Maarrrrrr misschien naïef maar ik schrok een beetje van dit foldertje zo achteloos in de bus.
Lees je even mee? ‘God’s doel’… Prima, dat kan. Maar dan: ‘Ons probleem’ …” De mens koos er helaas voor om God ongehoorzaam te zijn en zijn eigen weg te gaan zonder God..” Ik krijg hier jeuk van. Oké ik ben ongehoorzaam en wat dan nog? Hè?! Vechten?
Ik als mens mag dus geen keuze hierin hebben? Oh ik kan hier nog uren over doorgaan. 😤 Dus God en Jezus zorgen overal voor…? Ik kan de geeikte weg inslaan met opmerking zoals: “Als God en/of Jezus ons zou redden of zoiets… waar was hij toen IK gebeden heb maar het niet mocht baten? Toen mijn dierbaren tegenslag na tegenslag te verduren kreeg. En ze zijn hartstikke lief en goed voor anderen hoor!
Ik vind het serieus prima als iemand ergens in wilt geloven. Maar NIET gaan dreigen of opdringen want dan heb je een verkeerde aan mij!
En vervolgens met open mond lees ik de kleine lettertjes: “Het is verboden folders op straat te gooien. Wie deze folder op straat gooit, kan een bekeuring krijgen.”
Serieus??? Hahaha
Nou door deze folder en de liefdevolle manier om met je medemens om te gaan laten jullie zien dat “ik dus nu vooral NIET gerust ben om te bellen, schrijven of mailen als ik meer wil weten!”
Volgens mijn gedachte was God een soort steun voor sommigen in hun leven. Een soort vraagbaak en/of dankbaarheid voor het bestaan of zo. En niemand komt in de hel als we deze folder weggooien.
Dit terzijde... 