Even serieus… Ik wilde gaan sporten. (Nou ja…ik wilde niet maar..well, you get my point.) Dus ik ging sporten. Oude sportbroek paste niet meer. Op zoek naar een nieuwe. En das niet makkelijk! Uiteindelijk, na twee winkels want ik ben geen masochist, een heren broek gehaald. Dat was mijn maat.
Puntje: er is iets teveel ruimte en aangezien ik geen piemel heb die die ruimte daar kan opvullen, trok ik deze omhoog of sloeg m om. Je snapt: het zat nergens naar maar het stond okee. Soort van. Met een lang shirt.
Toen ging ik yoga-en (ik werd pietsje enthousiast..maar dit terzijde) en trok die broek aan alle kanten waar dat niet moet én werd het godsgruwelijk heet. Dus ik een zwarte driekwart legging uit kast getrokken. Ik heb er genoeg zeg maar…
Nu is het op mijn sportschool gelukkig niet een ‘kijk mij hier hip en slank zijn’ maar men heeft wel keurige wielrenbroekjes aan bij spinning, makkelijk zittende en dus gladde niets verhullende stofjes en dus gewoon keurige sportschool outfits. En toen kwam ik met mijn stoffen legginkje. En een shirt xxxxl.
Aangezien ik toch vond dat ik het wat serieuzer aan moest pakken (komt uiteraard door vakantie-food) besloot ik weer te gaan ‘shoppen’. Tussen aanhalingstekens want shoppen klinkt gezellig en wijntje gezellig en zo. Dat was dit niet. In de plaatselijk sportwinkel gevraagd of ze ook wat grote maken hadden.
“Hé baas! Hebben wij ook grote maten? (Lees: Ik werk hier al jaren maar nog nooit zoiets hoeven te verkopen)” schreeuwt hij.
“Dag mevrouw…jazeker…kijk hier is een hoek speciaal voor grote maten, het begint bij 38…Oh kijk, dit is wel de grootste maat..kijk maar of dit past. Groter hebben wij niet”
Flikker op! Lamzak! Rotvent! Achterlijke prutser!
Hoe zacht ik ook tegen hun praat, ze blijven schreeuwen. Ik maak nog een leuke opmerking met een dikke vette hint met de woorden: “Je zou toch denken dat als mensen gaan sporten ze hoogstwaarschijnlijk te zwaar zijn? …en dus niet in maatje puber passen… ”
Zo’n jong broekie lacht wat lichtjes en ongemakkelijk. Ja jochie…ik lust je rauw hoor!
Afijn, ik heb dus een broek en shirt. Erg straks, elastisch en bijna glimmend. En dus…zie je alles. Elk putje, elk poffertje… Maarrrr geen plek voor een piemel en verhip …niemand keek raar gisteren toen ik kwam sporten. Maar we (‘ik’ klinkt niet zo gezellig) gaan dus nu wel serieus sportief doen. Zucht.
Dit terzijde... 